بسم الله الرحمن الرحیم



1ـ مـحـمـد بـن مـروان از حـضـرت بـاقـر (ع ) روایـت کـنـد کـه فـرمـود: هـرکـس قـل هـو الله احد را یک بار بخواند بر او مبارک باشد (و برکت باو داده شود) و هرکس دو بار بخواند خودش و خاندانش برکت یابند، و هرکس سه بار بخواند خودش و خاندانش و همسایگانش برکت یابند، و هرکس دوازده بار بخواند خداوند برایش دوازده قصر در بهشت بـنـا کـنـد و نـگهبانان بهشت گویند: برویم قصرهاى فلان برادرمان را تماشا کنیم ، و هرکس صدبار بخواند گناهان بیست و پنج سال او بجز خونها و مالها (که بناحق ریخته و یـا خـورده اسـت ) امرزیده شود، هرکس چهار صد بار بخواند مزد چهارصد شهید دارد که همه انها اسبش را در راه خداى پى کرده و خونش ریخته شده است ، و هرکس در یکشبانه روز هزار بار انرا بخواند نمیرد تا جایگاه خویش در بهشت ببیند یا باو نشان داده شود.





2ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: چون خداى عزوجل بـایـن ایـات (کـه در اخـر حـدیـث بـیـایـد) فرمان داد که بزمین فرود ایند، انها بعرش در اویـخـتـنـد و گـفـتند: پروردگارا بکجا ما را فرو مى فرستى ؟ بسوى خطا کاران و گنه کـاران ؟ پـس خـداى عـزوجـل بـانـهـا فـرمـود: فـرود شـویـد کـه بـعـزت و جلال خودم سوگند که هیچ کس از ال محمد (علیهم السلام ) و شیعیان انها شما را در هر روز دنـبال نماز واجبش نخواند جز اینکه بنظر مخصوصى در هر روز هفتاد بار باو نظر کنم و در هـر نـظـر هـفتاد حاجت او را بر اورم ، و او را بانچه گناه دارد بپذیرم و ان ایات عبارت اسـت از ام الکتاب (یعنى سوره مبارکه حمد) و ایه : (((شهد الله نه لا اله الا هو و الملائکة و اولوالعـلم ))) (سـوره عـمـران ایـه 18) و ایـة الکـرسـى ، و ایـه مـلک (قل اللهم ما لک الملک .... ایه 26 از سوره ال عمران ).





3ـ جـابـر گـوید: شنیدم حضرت باقر (ع ) مى فرمود: هرکس همه سوره ها مسبحات (یعنى سـوره هـایـى کـه اول ان سبح یا یسبح است ) پیش از انکه بخوابد انها را بخواند، انکس نـمـیـرد تـا حـضرت قائم علیه السلام را درک کند و اگر بمیرد در جوار نبى اکرم (ص ) خواهد بود.



شــرح :

مـسبحات که اول انها سبح یا یسبح است هفت سوره است : سوره اسرى ، سوره حدید، سوره حشر، سوره صف ، سوره جمعه ، سوره تغابن ، سوره اعلى .



4ـ رسـول خـدا (ص ) فـرمـود: هـرکـس هـنـگـامـى کـه بـیـشـتـر خـواب رود صـد بـار سوره قـل هـو الله احـد را بـخـوانـد خـداونـد گـنـاه پـنـجـاه سال او را بیامرزد.





5ـ و نـیـز ان حـضـرت (ص ) فـرمـود: هـرکـس چـهـار ایـه از اول سـوره بـقـره و ایة الکرسى و دو ایه بعد از ان (یعنى ایه هاى (((لا اکراه فى الدین ....))) و ایه : (((الله ولى الذین امنوا....)))) و سه ایه اخر سوره بقره را بخواند در جان و مالش بدى نبیند و هیچ شیطانى باو نزدیک نشود، و قران را فراموش نکند.





6ـ حـضـرت بـاقـر (ع ) فـرمود: هرکس سوره انا انزلنا فى لیلة القدر))) را بخواند و اوازش را (هـنـگـام خـوانـدن ان ) بـلنـد کـند مانند کسى است که شمشیر در راه خدا کشیده ، و هرکس انرا بخواند باندازه هزار گناه از گناهانش امرزیده شود.





7ـ حـضـرت صـادق (ع ) مـى فـرمـود: کـه پـدرم صـلوات عـلیـه مـى فـرمـود: (((قل هو الله حد))) یک سوم قرانست و (((قل یا ایها الکافرون ))) یکچهارم ان است .





8ـ ابراهیم بن مهزم از مردى حدیث کند که شنید از حضرت ابى الحسن علیه السلام که مى فـرمـود: هرکس ایة الکرسى را در وقت خواب بخواند از درد فلج نترسد ان شاء الله ، و هـر کـه پـشـت سر هر نماز واجب انرا بخواند هیچ حیوانى که نیش زهراگین دارد او را زیان نرساند و فرمود: هرکس قل هو الله احد را بین خود و بین جبار (ستمگرى که اهنگ اواز او را دارد) پـیـش دارد (و در بـرابـر او ایـن سـوره را بـخـوانـد) خـداى عزوجل او را از ستمکار منع کند، (باین ترتیب که ) بخواند انرا از پیش رو و از پشت سر و از راسـت و چـپـش ، و چـون ایـنـکـار را کـرد خـداى عزوجل خیر ان ستمکار را باو بهره کند و از شرش او را باز دارد. و فرمود: هرگاه از پیش امـدى تـرسیدى صد ایه از قران از هر کجاى ان که خواهى بخوان ، سپس ‍ سه بار بگو: (((اللهم اکشف عنى البلاء))).





9ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: هر که صد ایه (از قران ) در شب در نمازى بخواند (یعنى در یـکـى ) از نـمـازهـایـى کـه شـب مـى خـوانـد و ظـاهـرا مـقصود نمازهاى نافله ایست که از اول شـب تـا صـبـح مـى خـوانند یا جداگانه دو رکعت نماز بخواند و این صد ایه را در ان بـخواند) خداى عزوجل براى او عبادت یکشب را ثبت کند، و هرکس دویست ایه در غیر از نماز بـخـوانـد قـران در روز قـیـامـت بـاو خـصـومـت نـورزد (و دربـاره ضـایع گذاردنش و روى بـرتافتن از ان شکایت از او نکند) و هر که در شبانه روز در نماز روز و شب پانصد ایه بـخـوانـد خـداى عـزوجـل بـراى او در لوح مـحفوظ یک قنطار حسنه بنویسد و قنطار هزار و دویست اوقیه است و اوقیه بزرگتر از کوه احد است .





10ـ و نیز فرمود علیه السلام : هرکس یک روز تمام بر او بگذرد و نمازهاى پنج گانه را بـخـوانـد و در ان نـمـازهـا قـل هـو الله احـد نـخواند باو گفته شود: اى بنده خدا تو از نمازگزاران نیستى .





11ـ و نـیـز فـرمـود عـلیـه السـلام : هـر کـه ایـمـان بـخـدا و روز جـزا دارد خـوانـدن قـل هـو الله احـد را دنـبـال هر نماز واجب از دست ندهد، زیرا هرکس انرا بخواند خداوند خیر دنیا و اخرت را براى او فراهم کند و او را و پدرش و مادرش را و هر که از اندو متولد شده بیامرزد.





12- و نـیـز فـرمـود عـلیـه السـلام : هـمـانـا سـوره انـعـام یـکـجـا نـازل گـردیـد و هفتاد هزار فرشته ان را بدرقه کردند تا بمحمد صلى الله علیه و اله نـازل شـد، پـس انـرا بـزرگ شـمـاریـد و گـرامـى داریـد، زیرا در هفتاد جاى ان نام خداى عـزوجـل مى باشد، و اگر مردم مى دانستند چه ثوابها و فضیلتهایى در خواندن ان سوره است انرا وا نمى گذاردند و ترک نمى کردند.





13- و نـیـز فـرمود علیه السلام : پیغمبر صلى الله علیه و اله بر جنازه سعد معاذ نماز خـوانـد و پـس از ان فـرمـود: هـفـتـاد هـزار فـرشـتـه کـه در انـهـا جـبـرئیـل نـیـز بـود امـدنـد و بـر جـنـازه سـعـد نـمـاز خـوانـدنـد، مـن بـجـبـریـیـل گـفـتـم : اى جـبـریـیـل بـچـه عـمـل سـزاوار نـمـاز شـمـاهـا شـد؟ جـبـریـیـل گـفـت : بـراى خـوانـدنـش قـل هـو الله احـد را (در هـمـه احوال ) ایستاده و نشسته و سواره و پیاده در هنگام رفتن و امدنش .





14ـ و نیز فرمود علیه السلام : رسول خدا (ص ) فرموده : هر که سوره الهیکم التکاثر را هنگام خوابیدن بخواند از فتنه قبر محفوظ بماند.





15ـ عـبدالله بن فضل نوفلى در حدیث مرفوعى (که سند را بمعصوم رسانده ) حدیث کند که فرموده : سوره حمد بر هیچ دردى هفتاد بار خوانده نشود جز انکه ان درد ارام گیرد.





16ـ حـضرت صادق (ع ) فرمود: اگر سوره حمد هفتاد بار بر مرده اى خوانده شود و روح به تن او باز گردد شگفت نیست .





17ـ سـلیمان جعفرى گوید: از حضرت ابى الحسن شنیدم که مى فرمود: هیچ کس نیست که از دوران کـودکـى بـعـهـده گـیـرد کـه در هـر شـب سـوره قـل اعـوذ بـرب الفـلق و سوره قل اعوذ برب الناس را هر کدام سه بار بخواند و سوره قـل هـو الله احـد را صـد بـار و اگـر نـتـوانـد پـنـجـاه بـار بـخـوانـد جـز ایـنـکـه خـداى عـزوجـل از او بـگـردانـد هـر نـوع دیـوانـگى و جن زدگى و پیش ‍ امدهایى که کودکان دچار شوند، و نیز مرض تشنگى و فاسد شدن معده و جوشش خون را تا زمانى که بدان مداومت کـنـد تا به پیرى رسد، و اگر خود را بخواندن ان پایبند کند یا دیگرى بر ان وادارش کـنـد (یعنى اگر خودش سواد ندارد یا خواندن نتواند بر او بخوانند) تا روزى که خداى عزوجل جانش را بگیرد محفوظ ماند.



تـوضـیـح :

(((بـدورالدم ))) را لغـتـش در چـنـد کـتـاب لغـت کـه در دسـتـرس بـود نیافتم و (((بـدر))) در لغـت بـمـعـنـاى سـرعـت و شـتـاب بـسـوى چـیـزى اسـت ، و ممکن است مقصود از (((بـدورالدم ))) مـرض فـشـار خـون بـاشد ولى چون اطمینانى باین ترجمه نداشتیم لذا بـنحو اجمال ترجمه شد، و در نسخه وافى (((بدرة الدم ))) است که براى ان نیز معنایى نیافتم .



18ـ حـسـیـن بـن احـمد منقرى گوید:از حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام شنیدم که مى فـرمـود: هـر که بیک ایه قران اکتفا کند (و انرا براى نگهدارى از خود بس داند) از شرق تا غرب همان ایه او را بس باشد (اگر با ایمان و عقیده باشد).





19ـ حـضـرت صـادق (ع ) بـراى حفظ و نگهدارى (از چشم و بلاها) فرمود: کوزه تازه (اب نـدیـده اى ) بـگـیـر و ان را اب کن سپس بر ان سوره انا انزلناه فى لیلة القدر را سى بـار بـخوان سپس ان را اویزان کن و از ان بیاشام و وضوء بگیر و هر چه بخواهند در ان اب بیفزایند ان شاء(الله ).



شــرح :

یعنى هرگاه اب ان رو باتمام رفت چنانچه اب روى ان بریزید همان تاءثیر و خاصیت را دارد. و بـنـظـر مـى رسـد کـه عـبـارت چـنـین باشد: (((و یزداد فیهما ماء ان شاء))) و لفظ (((الله ))) در اخـر (((شـاء))) از اضـافات نسخه نویسان باشد، و از شرح مجلسى (ره ) نـیـز بـراى حـدیـث چـنـیـن براید زیرا فرماید: (((ماءان شاء: اى کلما ینقض یصب علیه ماء اخر....))) سپس نظیر انچه ترجمه شد شرح فرموده .



20ـ مـفـضـل بـن عـمـر گـویـد: حـضـرت صـادق عـلیـه السـلام فـرمـود: اى مـفـضـل از هـمـه مـردم خـویـشـتـن را بـوسـیـله بـسـم الله لرحـمـن الرحـیـم و بـسـوره قل هو الله احد نگهدارى و محافظت کن ، ان را از سمت راستت و از سمت چپت و از پیش ‍ رویت و پـشـت سرت و از زیر پایت بخوان (یعنى بشش جهت بخوان ) و چون بر سلطان ستمکارى وارد شـدى هـمـیـنـکـه نـگـاهـت بـاو افـتـاد سـه بـار انـرا (یـعـنـى سـوره قـل هـو الله را) بـخـوان و بـا دست چپ بشمار، و از خواندن ان جدا مشو (و ادامه بده ) تا از نزدش بیرون ائى .





21ـ اصـبـغ بن نباته از امیرالمؤ منین علیه السلام حدیث کند که فرمود: سوگند بدانکه محمد (ص ) را بحقیقت برانگیخته و خاندانش را گرامى داشته هیچ چیزى نیست که شما انرا بـجـویـید از حرز و دعاهائى که براى محافظت از سوختن یا غرق شدن یا دزد یا گریختن چهارپائى از دست صاحبش یا گمشده اى یا بنده فرارى ، جز اینکه در قران است ، هر که خـواهد از من بپرسد (تا باو بگویم ) گوید: پس مردى برخاست و عرضکرد: یا امیرالمؤ مـنـیـن مرا اگاه کن از انچه براى محافظت از سوختن و غرق شدن است ؟ فرمود: این ایات را بـخـوان : (((الله لذى نـزل الکـتـاب و هویتولى الصالحین ))) (سوره اعراف ایه 196 و اول ایـه ایـنطور است : ان ولیى الله لذى نزل الکتاب ....) و ایه : (((و ما قدروا الله حق قـدره ))) تـا بگفتارش : (((سبحانه و تعالى عما یشرکون ))) (سوره زمر ایه 17 و تمام ایه اینطور است : (((و ما قدروا الله حق قدره و الارض جمیعا قبضته یوم القیمة و السموات مـطـویـات بـیـمـیـنه سبحانه و تعالى عما یشرکون ))) پس هر که این ایات را بخواند از سـوخـتـن و غـرق شـدن ایـمـن اسـت ، گـویـد: پـس مـردى انـرا خـوانـد و اتـش در خـانـه هاى همسایگانشان درگرفت و خانه او هم وسط ان خانه ها بود و (از برکت ان ایات که خوانده بـود) اسـیـبى باو نرسید، سپس مرد دیگرى برخاست و عرضکرد: یا امیرالمؤ منین حیوانى کـه زیـر پاى من هست چموشى مى کند و من از ان ترسانم ؟ فرمود: در گوش راستش ‍ (این ایه را) بخوان : (((و له اسلم من فى السموات و الارض طوعا و کرها و الیه ترجعون ))) (سوره ال عمران ایه 83) و انمرد این ایه را خواند و ان حیوان براى او رام گردید.

مـرد دیگرى برخاست و عرضکرد: اى امیرمؤ منان سرزمین ما جاى درندگان است و درندگان بـخـانـه مـن درایـنـد و تـا شـکـار خـود را نگیرند از انجا نگذرند؟ فرمود: (این دو ایه را) بـخـوان : (((لقـد جـاءکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمؤ منین رؤ وف رحـیـم فـان تولوا فقل حسبى الله لا اله الا هو علیه توکلت و هو رب العرش العظیم ))) (سـوره تـوبـه ایـه هاى 138 و 139) پس انمرد ایندو ایه را خواند و درندگان از او دور شدند.

سـپـس مـرد دیگرى برخاست و عرضکرد: اى امیر مؤ منان در شکم من اب زردى است (که موجب بـیـمـارى مـن شـده اسـت ) ایـا شـفـائى دارد؟ فـرمـود: ارى (بـى پـول ) و بـدون صـرف کـردن درهمى و نه دینارى ، بنویس ایة الکرسى را بر شکمت و انـرا بـشـوى و بـیـاشـام و انـرا در شـکـمـت ذخـیـره کـن (محتمل است مقصود این باشد که تا مقدارى از زمان روى ان چیزى مخور که در شکمت بماند) بخواست خداى عزوجل بهبودى یابى و انمرد انجام داد و بخواست خداوند بهبودى یافت .

سـپـس دیـگـرى بـرخـاسـت و عـرضکرد: یا امیرالمؤ منین از (انچه براى پیدا کردن حیوان ) گـمـشـده (فـایـده دارد) مـرا اگـاه فـرما؟ فرمود: سوره یس را در دو رکعت نماز بخوان ، و بـگـو: (((یـا هادى الضالة رد ضالتى ))) (یعنى اى راهنماى گمشده گمشده مرا بمن باز گردان ) پس انرا انجام داد و خداى عزوجل حیوان گمشده اش را باو برگردانید.

سـپـس دیـگـرى بـرخـاسـت و عرضکرد: اى امیرمؤ منان براى بنده گریخته دستورى فرما فرمود: بخوان (این ایه را): (((او کظلمات فى بحر لجى یغشاه موج من فوقه موج ))) تا گـفـتـارش : (((و من لم یجعل الله نورا فماله من نور))) (سوره نور ایه 40) و انمرد انرا گفت و بنده فراریش بسوى او بازگشت .

سـپـس مـرد دیگرى برخاست و عرضکرد: یا امیرالمؤ منین براى ایمنى از دزدى چیزى بفرما زیرا که پیوسته پشت سرهم شبها از من دزدى شود؟ فرمود: چون ببستر خواب رفتى (این ایـه را بـخـوان ): (((قـل ادعـوا الله و ادعوا الرحمن ایا ما تدعوا))) تا گفتارش : (((و کبره تـکـبـیـرا))) (سـوره اسـراء ایـه 110) سـپـس امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: هر کس در بـیـابـانـى خـالى از سکنه شبى را بسر برد و این ایه را بخواند (((ان ربکم الله لذى خـلق السـموات و الارض فى سئة ایام ثم استوى على العرش ))) تا گفتارش : (((تبارک الله رب العـالمـین ))) (سوره اعراف ایه 54) فرشتگان او را محافظت کنند و شیاطین از او دور شوند، گوید: پس انمرد (یعنى مردى که براى ایمنى از دزدى پرسش کرده بود، یا مـرد دیـگـرى ) رفـت و بـویرانه اى رسید و شب را در انجا خوابید و این ایات ار نخواند، پـس شـیـطان بسراغش امد و بینى انمرد را گرفت ، رفیقش باو گفت : مهلتش بده ، انمرد (از ایـن حـرف ) از خواب پرید و ایه اى را (که حضرت فرموده بود) خواند، پس ‍ شیطان بـرفـیـقـش گـفـت : خـدا بـیـنى تو را بخاک مالید، اکنون باید تا بصبح او را محافظت و پـاسـدارى کـنـى ، چـون صـبـح شـد نـزد امیرالمؤ منین علیه السلام امد و جریان را گفت و عـرضـکـرد: در سخن شما شفاء و راستى یافتم ، و پس از بالا امدن افتاب بدانجا رفت و جاى موى شیطان را در زمین دید.





22ـ سـلمـة بن محرز گوید: شنیدم که حضرت صادق (ع ) مى فرمود: کسى که سوره حمد او را بهبودى نبخشید هیچ چیز بهبودش ندهد.





23ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: هـرکـس هـنـگـامـى کـه بـبـسـتـر خـواب رود سـوره قـل یـا ایـهـا الکـافـرون و قـل هـو الله احـد را بـخـوانـد خـداى عزوجل بیزارى (و دورى ) از اتش را برایش بنویسد.





24ـ و نـیـز انـحـضـرت عـلیـه السـلام فـرمـود: از خـوانـدن سـوره (((اذا زلزلت الارض زلزالهـا))) خـسـتـه نـشـوید زیرا هرکس در نمازهاى نافله خود ان سوره را بخواند هرگز خـداى عـزوجـل او را بـزمـین لرزه گرفتار نکند و بدان نمیرد و (نیز) ببرق زدن و افتهاى دیـگـر دنـیا ناچار نگردد تا بمیرد، و چون بمیرد فرشته کریمى از جانب پروردگارش بـر او فـرود ایـد و بالاى سرش ‍ بنشیند پس گوید: اى ملک الموت با دوست خدا مدارا کن (و جـانش را باسانى بگیر) زیرا که او بسیار مرا یاد مى کرد و این سوره را مى خواند و ان سـوره نـیـز بـملک الموت مانند همین حرف را بگوید، و ملک الموت گوید: پروردگارم بـمن فرمان داده که گوش بفرمان و مطیع او باشم و جانش را نگیرم تا بدان دستور دهد، و چـون پـرده از بـرابـر دیـده اش بـکـنـار رود مـنـزلهـاى خـود را در بـهشت ببیند، و جانش بـاسانترین وجهى بیرون رود، سپس جان او را هفتاد هزار فرشته تا بهشت بدرقه کنند و شتابانه او را ببهشت رسانند.