۳ مطلب در شهریور ۱۳۹۲ ثبت شده است

عاقل از دنیای حرام پرهیز می کند!


بسم الله الرحمن الرحیم


عاقل از دنیای حرام پرهیز می کند!

حرام

«مثل الدّنیا کمثل الحیّة، لینٌ مسّها والسمُ الناقع فی جوفها یهوی إلیها الغر الجاهل  ویَحذَرُها ذواللُّبِّ العاقل»1

شرح گفتار

امیرمتقیان امام علی علیه السلام در این بخش از کلام نورانی و حکیمانه ی خویش نسبت به خطر دنیا گوشزد نموده، و در این باره به زیبایی فرموده است: «دنیای حرام چون مار سمی است پوست آن نرم، ولی سمّ کشنده در درون دارد، نادان فریب خورده به آن می‌گراید و هوشمند عاقل از آن دوری می گزیند».

سخن مولای متقیان امام علی علیه السلام بیانگر آن است که انسان در زندگی تا می تواند باید از دنیای حرامی که به کام دنیا پرستان شیرین و لذّت بخش است به شدّت پرهیز نماید. چرا که در غیر این صورت دنیا با ظاهر زیبا و دل انگیزی که دارد می تواند براحتی خانه قلب آدمی را تسخیر و تحت سیطره ی خود قرار دهد .

در چنین اوضاع اسف باری است که باید گفت: آثار مرگبار دنیا دامنگیر انسان شده و سعادت ابدی انسان را به طرز شگفتی به مخاطره خواهد انداخت.

 

دندان روی جگر بگذار تا کام وجودت شیرین شود!

آنچه پیرامون موضوع دنیا می توان مطرح نمود آن است که با وجود سفارش های مکرر آیات قرآن کریم و نیز توصیه های دلسوزانه ی پیشوایان معصوم(صلوات الله علیهم اجمعین) هنوز شاهدیم که عدّه ای دو دستی به دنیا چسبیده، و به هیچ قیمتی حاضر نمی شوند از لذّت های نامشروع آن دست بردارند.

امیرالمۆمنین علی(علیه السلام) خطاب به چنین انسان هایی میفرماید: «مَرارة ُالدنیا حلاوة ُالاخرة، و حلاوة ُالدنیا مَرارةُ الاخرة » 2. تلخی دنیا، شیرینی آخرت، و شیرینی دنیا، تلخی آخرت را به همراه دارد.

از فرمایش امام علی(علیه السلام) استفاده می شود که اگر انسان در این چند صباحی که در این دنیا زندگی می کند، دندان روی جگر گذاشته، و با خویشتن داری، از لذّت های حرام و خوشگذرانی های نامشروع [از قبیل: شرکت در مجالس لهو و لعب، رقاصی، تماشای فیلم و تصاویر مستهجن و... ] پرهیز نماید، طولی نمی کشد که در قیامت خالق هستی کام وجودش را از بهترین نعمت های بی نظیر بهشتی شیرین و گوارا خواهد نمود.

مشکل اساسی ومهمی که دراین دنیا گریبانگیر بسیاری از انسان ها شده ،آن است که آنها در اثر فاصله گرفتن از فرامین نورانی خالق متعال ونیز آموزه های ائمه اطهار(علیهم السلام )به هیچ وجه به کوتاهی عمر وناپایداری دنیا توجّه ای نداشته ،وبی آنکه به مرگ وپایان زندگی دنیوی بیاندیشند ، مستانه خود را مشغول دنیا نموده ،وزرق وبرق اموال بی ارزش دنیا چشم باطنشان را کور ونابینا ساخته است

از کوتاهی عمر و ناپایداری دنیا عبرت بگیریم!

مشکل اساسی و مهمی که در این دنیا گریبانگیر بسیاری از انسان ها شده، آن است که آنها در اثر فاصله گرفتن از فرامین نورانی خالق متعال و نیز آموزه های ائمه اطهار(علیهم السلام) به هیچ وجه به کوتاهی عمر و ناپایداری دنیا توجّه ای نداشته، و بی آنکه به مرگ و پایان زندگی دنیوی بیاندیشند، مستانه خود را مشغول دنیا نموده، و زرق و برق اموال بی ارزش دنیا چشم باطنشان را کور و نابینا ساخته است.

ادامه مطلب...
۳۰ شهریور ۹۲ ، ۱۶:۲۴ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
علی علوی

راه دستیابی به زندگی شاد در کلام مولا


بسم الله الرحمن الرحیم


راه دستیابی به زندگی شاد در کلام مولا

شادی

دستیابی به زندگی شاد قرین آرامش از آرزوها و آمال هر انسان در زندگی خود است. انسان ها همواره همه تلاش های مادی خود را به کار می بندند که به این حالت دست پیدا کنند. دریغ از اینکه در کنار تلاش مادی شبانه روزی اصول بسیار مهم دیگری وجود دارد که تا انسان آن ها را در زندگی خود پیاده نکند به این مهم دست نمی یابد. روایات اهل بیت انسان ها را در رسیدن به این مسیر یاری کرده و رهنمون هایی را برای همه آدمیان بیان فرموده اند.

 لذا در این مجال بر آن آمده ایم که سفارشات و توانمندی هایی که در مسیر رسیدن به این هدف را بیان کرده اند را تبیین نماییم.

1ـ از توان‌مندی‌های انسان که ثمره رشد آن در زندگی انسان‌ها دستیابی به زندگی شاد همراه با آرامش می‌باشد قناعت است. هنگامی‌که فرد به آنچه در زندگی در اختیار دارد، بسنده کرده و زندگی خود را با توجه به امکانات موجود سامان ‌دهد، سختی‌های بسیاری را از سر می‌گذراند و از فعالیت‌های طاقت فرسا، نگرانی از کمبودها، اظهار نیاز به دیگران و ... آزاد می‌شود؛ از این رو امام علی (علیه السلام) راحتی و آرامش را نتیجه قناعت به شمار آورده‌اند و می‌فرماید:

«ثَمرةُ القَناعةُ الراحَة» (شرح ابن أبی الحدید بر نهج البلاغه ،ج 20، ص 296)

ترجمه: آرامش نتیجه قناعت است.

ادامه مطلب...
۳۰ شهریور ۹۲ ، ۱۶:۲۲ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
علی علوی

خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد


خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد

کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد


خدا در ساق عرش خویش جایی را برایش ساخت

که حتّی ماورای دیده‌ی روح الامین باشد


علی را قبل از آدم آفرید و در شب معراج

به پیغمبر نشانش داد تا حقّ الیقین باشد


خدا می‌خواست از رخساره‌ی خود پرده بردارد

خدا می‌خواست تا دست خودش در آستین باشد


علی حبّه جنّه، قسیم النّار و الجنّه

خدا می‌خواست آن باشد ،خدا می‌خواست این باشد


به جز نام علی در پهنه‌ی تاریخ نامی نیست

که بر انگشتر پیغمبران نقش نگین باشد


مرا تا خطبه‌های بی الف راهی کن و بگذار

که بعد از خطبه‌ی بی‌نقطه ی تو نقطه چین باشد


مرا در بیت، بیت شعرهایم دستگیری کن

غزل های تو بی اندازه باید دلنشین باشد


غزل لطف خداوند است، شاعر ها خبر دارند

غزل خوب است در وصف امیرالمؤمنین باشد

  

  

۰۹ شهریور ۹۲ ، ۲۰:۲۳ ۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
علی علوی