بسم الله الرحمن الرحیم
امشب حرم خدا حرم شد
از مقدم یار محترم شد
کعبه شده محو و مات و مدهوش
دیوار ز هم گشوده آغوش
هر قطعة سنگ، کوه طوری است
هر نخلة خشک، نخل نوری است
در زمزمههای آب زمزم
آوای علی علی است هر دم
بسم الله الرحمن الرحیم
امشب حرم خدا حرم شد
از مقدم یار محترم شد
کعبه شده محو و مات و مدهوش
دیوار ز هم گشوده آغوش
هر قطعة سنگ، کوه طوری است
هر نخلة خشک، نخل نوری است
در زمزمههای آب زمزم
آوای علی علی است هر دم
صحرای حجاز آمده رشک ارم امشب
عالم همه گردیده محیط کرم امشب
تکبیر بگوئید حرم شد حرم امشب
بیش از همه شب گشت حرم محترم امشب
در خانه زده صاحبخانه قدم امشب
بتها همه گشتند به تعظیم خم امشب
در سیزده ماه رجب ماه مبارک
میلاد علی در حرمالله مبارک
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم:
لا تُظهِرِ الشَّماتَةَ بأخیکَ فَیَرحَمَهُ اللّه ُ و یَبتَلیَکَ (میزان الحکمه،ج6، شاد شدن از مصیبت دیگران )
از مصیبت برادرت اظهار شادى مکن ، که خداوند به او رحم مى کند و تو را گرفتار مى سازد.
گروه بین الملل مشرق ـ عناصر وهابی گروهک تروریستی موسوم به "ارتش آزاد سوریه" در شنیع ترین اقدام هتاکانه خود از بدو آغاز فعالیت های فرقه ای در کشور سوریه که با هدف دامن زدن به آتش تفرقه بین مسلمانان انجام گرفته است، با حمله به مرقد مطهر "حُجر بن عدی" (رحمة الله علیه) و تخریب ضریح و نبش قبر آن صحابی جلیل القدر، پیکر تازه و آغشته به خون او را بیرون کشیده و با خود به سرقت بردند.
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
روشهایی را که حضرت علی (علیه السلام) برای ایجاد شادی و نشاط و بر طرف نمودن غم و اندوه توصیه نموده است، می توان به سه دسته روشهای شناختی، رفتاری و شناختی- رفتاری تقسیم کرد که در ادامه به بحث روشهای شناختی با آوردن عین عبارات حضرت علی (علیه السلام) اشاره خواهد شد و نقش عمل به این توصیه ها در ایجاد شادی ونشاط و برطرف نمودن غم واندوه تبیین خواهد شد.
1- توجه به فنا پذیری و دگرگونی حالات دنیا: حضرت علی (علیه السلام) در نامه خود به سلمان فارسی می فرماید:
"... و اندوه دنیا را از سر بیرون کن، زیرا یقین به جدایی و دگرگونی حالات آن داری ."(نامه68)
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
کسانی که در این دنیا تنها به پول و ثروت اندیشیده، و از افکار دلفریب خود کاخی از آرزوهای دور و دراز دست و پا کرده اند، باید بدانند که چنین نگرشی در زندگی هرگز به صلاحشان نبوده، و در نهایت روزی می رسد که از افکار پوشالی آنها، جز حسرت و ندامتی جانکاه باقی نخواهد ماند. مشکل اساسی چنین انسان هایی در زندگی آن است که آنها حقیقت مرگ را به دست فراموشی سپرده و هرگز به آن نمی اندیشند.
مولای متقیان علی (علیه السلام) در فرازی از خطبه ی 132 نهج البلاغه، خطاب به چنین اشخاصی می فرماید: