عشق یعنی « همت » و یک دل خدا
توی سینه اشتیاق کربلا
عشق یعنی شوق پروازی بزرگ
در هجوم زخم‌های بی‌صدا
عشق یعنی قصة عباس و آب
در « طلاییه » غروب آفتاب
عشق یعنی چشم‌ها غرق سکوت
در درون سینه، اما انقلاب
عشق یعنی آسمان غرق خون
در شلمچه گریه‌گریه.... تا جنون
عشق یعنی در سکوت یک نگاه
نغمة انا الیه راجعون
عشق یعنی در فنا فانی شدن
در میان تشنگان ساقی شدن
عشق یعنی در ره دهلاویه
غرق اشک چشم، مشتاقی شدن
عشق یعنی حرمت یک استخوان
یادگار از قامت یک نوجوان
آنکه با خون شریفش رسم کرد
بر زمین، جغرافیای آسمان
چیست درویشی به جز فانی شدن
در دل گرداب طوفانی شدن
موج ورزیدن به بحر کائنات
تشنه ماندن بر لب آب فرات
گر تو درویشی دمی اندیشه کن
سیره ی آل علی را پیشه کن
اتل متل یه بازی
بازی‌ای بچه‌گونه
از آقا جون نشسته
تا کوچولوی خونه
سلام
امروز براتون شعر های ابوالفضل سپهر رو
آوردم. نظر یادتون نره
اتل متل راحله
اخموی بی حوصله
مامان چرا گفت بگیر از پدرت فاصله دلش هزار تا راه رفت بابا خسته کاره ؟
مامان چرا اینو گفت ؟
بابا دوستش نداره ؟
وقتی زعشق وناله حسین وآفریدند
از روی عکس زهرا صورتش کشیدند
زمین وآسمون وکردن همه بنامش
گفتن تموم مردا باید بشن غلامش
تموم کهکشونا حیطۀ قدرتش شد
عرش خدای رحمن کاخ ولایتش شد
گفتن خدای عالم می خوادیک یارودلدار
برا سپاه مستا لازم یک علمدار
اونجا زاشک زهرا احساس و آفریدند
از جلوات حیدر عباس وآفریدند
قدرت مرتضی رو تو بازوهاش گذاشتن
جَزبه مصطفی رو توی چشاش گذاشتن
وقتی که آفریدند این یل پهلونو
توی سینش گذاشتن یک دل مهربونو
خدابا خط سبزش نوشته،ای خلایق
منم خدای عالم اینم خدای عاشق
اگه حسین دیگر بشه بیافرینم
نمیشه مثل عباس دلاوری ببینم
تا زد به دلم صاعقه عشق ازلی آمد به نظر چهارده نور جلی گفتم که شفیع من کدامین شماست کردند همه رو به حسین بن علی