وقتی زعشق وناله حسین وآفریدند
از روی عکس زهرا صورتش کشیدند
زمین وآسمون وکردن همه بنامش
گفتن تموم مردا باید بشن غلامش
تموم کهکشونا حیطۀ قدرتش شد
عرش خدای رحمن کاخ ولایتش شد
گفتن خدای عالم می خوادیک یارودلدار
برا سپاه مستا لازم یک علمدار
اونجا زاشک زهرا احساس و آفریدند
از جلوات حیدر عباس وآفریدند
قدرت مرتضی رو تو بازوهاش گذاشتن
جَزبه مصطفی رو توی چشاش گذاشتن
وقتی که آفریدند این یل پهلونو
توی سینش گذاشتن یک دل مهربونو
خدابا خط سبزش نوشته،ای خلایق
منم خدای عالم اینم خدای عاشق
اگه حسین دیگر بشه بیافرینم
نمیشه مثل عباس دلاوری ببینم
عبد الزهرا