بسم الله الرحمن الرحیم
آفات عباداتمان چیست؟!
وقتی آدمی برای جلب توجه دیگران عبادت کند، در حقیقت به شرک در عبادت روی آورده است. این گونه عبادت ها نه تنها انسان را به خدا نزدیک نمی کند؛ بلکه از خدا دورتر نیز می کند و مستوجب عذاب نیز می شود .
وقتی دلت از یاد پروردگار غافل شود، هم عبد بودن خودت یادت می رود و هم رب بودن پروردگارت ... آن وقت شیطان هم مجالی می یابد برای بهره برداری بیشتر و بیشتر و تو را ناخودآگاه از اطاعت خدای، به اطاعت خویش می کشاند ... غبار غفلت بر آیینه دلت می نشیند و تو را از خدا جدا می کند ... آنگاه است که دیگر بزرگ بودن یا کوچک بودن گناه برایت فرقی ندارد و هر گناهی از تو سر می زند ...
اما اگر غنچه فطرتت را همیشه در مقابل آفتاب مهر خدا قرار دهی و از سرچشمه نیایش و ستایش و پرستش سیرابش کنی، شکوفا می شود و از تیرگی و لجن و مرداب فاصله می گیرد ...
وقتی دلت خانه عشق و محبت خدا شد، همه بیم ها و امیدهایت متوجه خدا می شود و پرستش و ستایش پروردگار هم ارمغانی با خضوع را برایت به ارمغان می آورد که خودت را در مقابل عظمت پروردگار کوچک می بینی و به ربوبیت خدایت اعتراف می کنی ...