بسم الله الرحمن الرحیم
ما را غلام کوی حسن آفریده اند
مبهوت و مات روی حسن آفریده اند
ما را پیاله نوش شرابش رقم زدند
مست از خم و سبوی حسن آفریده اند
خورشید را به این همه نقش و نگارها
از طلعت نکوی حسن آفریده اند
روشن ز نور روی مهش گشته روزها
شب را اسیر موی حسن آفریده اند
آری ز مقدمش همه جا بوی گل گرفت
گل را ز رنگ و بوی حسن آفریده اند
از انبیاء و اولیا همه را صف به صف ببین
مدهوش خلق و خوی حسن آفریده اند
میل نگاه هر چه گدایان شهر را
ولله سمت و سوی حسن آفریده اند
بسم الله الرحمن الرحیم
ای قوم بدانید بر این شانه سری هست
وقتی که سری هست دلی با جگری هست
من حیدری ام شیعه ی جان بر کف مولا
بر قلب من از جانب مولا نظری هست
رگ های مرا خون ابالفضل گرفته
دستم که شود قطع بر این شانه پری هست
یک خیمه پر از شور محرم دل ماهاست
جایی که حسین است یقینا خبری هست
مشتاق به نی رفتن سرهای بلندیم
بر نیزه همیشه سر ما را هنری هست
با آل علی هر که در افتاد ورافتاد
داعش چه سگی بوده و داعش چه خری هست
بسم الله الرحمن الرحیم
دلم غیر ایوان پناهی نداشت...دلم در بساطش که راهی نداشت
به دور امیر کرم گشته ام...صد و ده قدم در حرم گشته ام
به او گفتم ای شاه راهم بده...امان نامه ای بر گناهم بده
صدا زد پریشانی ات باعلی...اگر خسته جانی بگو یاعلی
همین لحظه ها بود پیداشدم...علی گفتم و از زمین پا شدم
دل من بدون علی بی کس است...بمیرم علی را ببینم بس است
تحمل به این نون لابد نبود...تَرَک خُوردنِ کعبه بیخود نبود
وکعبه که جای تردد نبود...پس اینها فقط یک تولد نبود
خدا خواست ثابت کند در مکان...علی هست یکتا ترین در جهان
اگر مدح او در لبم جا گرفت...یدالله دستان من را گرفت
به من گفت از مرد خندق بگو...بیا از علیٌ مع الحق بگو
در سینه شراره های غم میریزیم
خون پای ورودی حرم میریزیم
گر پا بگذارید به صحن ارباب
والله زمانه را به هم میریزیم
بر حرمت فرزند علی حساسیم
ما جلوه ای از یک غضب عباسیم
یک ذره از خاک (((حسین))) اگر جا به جا شود
به مرتضی علی قسم قیامت به پا شود
آقا جان فدایی خود را هم اکبر خطاب کن
به روی خون نا قابل ما هم حساب کن...
نحن صامدون الی الابد
بسم الله الرحمن الرحیم
یادتان هست
نوشتم که دعا می‌خواندم/ داشتم کنج حرم جامعه را می‌خواندم
از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد/ محکمات کلمات
تو مسلمانم کرد
کلماتی که همه بال و پر پرواز است/ مثل آن پنجره که
رو به تماشا باز است
کلماتی که پر از رایحه غار حراست/ خط به خط جامعه
آیینه قرآن خداست
عقل از درک تو
لبریز تحیر شده است/ لب به لب کاسه ظرفیت من پر شده است
همه عمر دمادم
نسرودیم از تو/ قدر درکِ خودمان هم نسرودیم از تو
من که از طبع خودم
شکوه مکرر دارم/ عرق شرم به پیشانی دفتر دارم
شعرهایم همه پژمرد
و نگفتم از تو/ فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو
دل ما کی به تو
ایمان فراوان دارد/ شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد
بیم آن است که ما
یک شبه مرداب شویم/ رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم
تا تو را گم نکنم
بین کویر ای باران/ دست خالیِ مرا نیز بگیر ای باران
من زمین گیرم و وصف
تو مرا ممکن نیست/ کلماتم کلماتی‌ست حقیر ای باران
یاد کرد از دل ما
رحمت تو زود به زود/ یاد کردیم تو را دیر به دیر ای باران
نام تو در دل ما
بود و هدایت نشدیم/ مهربانی کن و نادیده بگیر ای باران
بسم الله الرحمن الرحیم
سخت‌ترین مرحله حسابرسى در قیامت
رجب و شعبان ماه استغفار و بندگی است و فرصتی است تا با اندیشیدن درباره گذشته، آینده خود را بسازیم. همچنین توجه به حقوق دیگران و رعایت آنچه حق‌الناس نامیده می‌شود، از مهمترین اموری است که در این ماه شریف باید نسبت به آن اهتمام داشت.
حق الناس
سخت‌ترین مراحل حساب، رسیدگى به مظالم عباد و حقوق مردم نسبت به یکدیگر است. انسانها با هم زندگى مىکنند و نسبت به همدیگر حقوقى دارند. رعایت حقوق یک وظیفه الهى است که انبیای الهی درباره آن تأکید داشته‌اند و در قیامت بازخواست خواهند شد.
حق الناس در قیامت
در باب حقوق مردم روایاتى وارد شده است که به عنوان باب «حبس الحقوق» است. در قیامت، کاسب را مىآورند، مى گویند:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
زنان با عفت و حجاب خود، به طور کلی پاک سازی روح و تزکیه نفس امام زمان (عج) را یاری می کنند و می توانند از یاران امام زمان (عج) قرار گیرند طوری که در روایات اشاره شده که پنجاه تن از یاران حضرت، زنان می باشند پس زنان نباید خود را جدا از جامعه مهدوی بدانند بلکه باید با رعایت حجاب و عفت و انجام وظیفه‌ی خود، زمینه ساز ظهور حضرت باشند...
مقدمه
قال رسول الله (ص) : «المهدی طاووس اهل الجنّه علیه جلابیب النور (2)» رسول خدا (ص) فرمودند: مهدی طاووس بهشتیان است که هاله‌ای از نور او را احاطه کرده است. زمین هیچ گاه از حجت خالی نبوده است همه‌ی مردم در هر زمانی با حجتی از حجت‌های الهی سر و کار داشته‌اند روز قیامت هم هر امتی دنبال حجت خدا در عصر خودش خواهد رفت. این حقیقتی است که قرآن کریم به ما آموخته است (یوم ندعوا کل اناس بامامهم) (3) (روز قیامت) روزی است که هر امتی را همراه با امامش فرا می‌خوانیم.
بسم الله الرحمن الرحیم
بعضی بر این باورند که امامت چه نسبتى با خاتمیت دارد، آیا با آن در تعارض نیست؟ در پاسخ این عده باید گفت: امامت نه تنها تعارضى با خاتمیت ندارد بلکه از لوازم شریعت خاتم مى باشد، براى روشن شدن مسأله باید ابتدا معناى خاتمیت، امامت و سپس شئون پیامبر و امام را مورد بررسى قرار داد:
ختم نبوت و شریعت در اسلام به این معناست که پس از پیامبر اسلام، دیگرى به رسالت مبعوث نخواهد شد و شریعت دیگرى جایگزین شریعت اسلام نمى شود.
قرآن مجید به صراحت پیامبر اسلام را آخرین پیامبر خوانده و فرموده است: ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ[1]؛ «محمد پدر هیچ یک از مردان شما نیست، او فرستاده خدا و آخرین پیامبر است».
بسم الله الرحمن الرحیم
وقت نزول رحمت حق از سحاب شد
یعنی که جام دیده ی ما پُر شراب شد
مستی ما به رتبه ی اعلی رسیده است
آنگونه که دل همه ی ما خراب شد
زهراترین ستاره ی زهرا طلوع کرد
نوری دمید و قبلگه آفتاب شد
بعد از طلوع مِهر رخش دل جلا گرفت
در ذره ذره های دلم انقلاب شد
بسم الله الرحمن الرحیم
کربلا شهریست ای دل شهریارش زینب است
اعتبارش از حسین و اقتدارش زینب است
نام زینب با حسین حک گشته در ایوان دل
دل که شد بیت الحسین نقش ونگارش زینب است
شیعه دارد در دلش یکتا کتاب قیمتی
ناشرش باشد حسین ، آموزگارش زینب است
هرکه نازد بر کسی زینب بنازد بر حسین
جان زهرا این حسین دار و ندارش زینب است
ابراهیم صاحبی
