سخنان امام هادى علیهالسلام
إنَّ اللّهَ إذا أرادَ بِعَبدٍ خَیرا إذا عُوتِبَ قَبِلَ؛
چون خداوند خیر بندهاى را بخواهد ، هرگاه [آن بنده] مورد گلایه واقعشود ، بپذیرد.
------------------------------------------------------
إنَّ للّهِِ بُقاعاً یُحِبُّ أن یُدعى فیها فَیَستَجیبُ لِمَن دَعاهُ؛
خداوند را بقعههایى است که دوست دارد در آنها دعا شود تا دعاى کسى را که وى را خوانده است ، به اجابت رسانَد.
------------------------------------------------------
مَنِ اتَّقَى اللّهَ یُتَّقى ، ومَن أطاعَ اللّهَ یُطاعُ؛
هر که از خدا پروا کند ، از او پروا کنند [و حرمتش را نگه دارند] و هر که ازخدا فرمان بَرد ، فرمانش بَرند.
------------------------------------------------------
مَن أطاعَ الخالِقَ لَم یُبالِ سَخَطَ المَخلوقِینَ؛
هر که از آفریدگار فرمان بَرد ، از خشم آفریدگان پروا ندارد.
------------------------------------------------------
مَن کانَ عَلى بَیِّنَةٍ مِن رَبِّهِ هانَت عَلَیهِ مَصائِبُ الدُّنیا و لَو قُرِضَ ونُشِرَ؛
هر که را از جانب پروردگارش حجّتى باشد ، هرچند مصیبتهاى دنیا او را با قیچى تکّهتکّه کنند و پراکندهاش سازند ، بر او سبُک آید.
------------------------------------------------------
اَلشاکِرُ أسعَدُ بِالشُّکرِ مِنهُ بِالنِّعمَةِ الَّتی أوجَبَتِ الشُّکرَ لِأنَّ النِّعَمَ مَتاعٌوَالشُّکرَ نِعَمٌ
و عُقبى؛
شکرگزار را ، به جهت شکرگزارى ، سعادتى است بزرگتر از نعمتى که شکرگزارى را بر او واجب کرده است ؛ زیرا نعمت ، کالایى است و شکر ، نعمتى همراه با آخرت .
------------------------------------------------------
إنَّ الظّالِمَ الحالِمَ یَکادُ أن یُعفى عَلى ظُلمِهِ بِحِلمِهِ ، وإنَّ المُحِقَّ السَّفیهَ یَکادُأن یُطفِئَنُورَ حَقِّهِ بِسَفَهِهِ؛
دور نیست که ستمِ ستمگرِ بردبار ، به سبب بردبارىاش بخشوده شود ، و حق به جانبِ نابخرد ، نزدیک است که به سبب نابخردىاش ، نور حقّانیت خود را خاموش کند .
------------------------------------------------------
مَن جَمَعَ لَکَ وُدَّهُ ورَأیَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَکَ؛
هر که تمامت دوستى خود را براى تو فراهم آورْد ، تو نیز تمامت طاعت خود را برایش فرآهم آور .
------------------------------------------------------
مَن هانَت عَلَیهِ نَفسُهُ فَلا تَأمَن شَرَّهُ؛
هر که خود را سبُک شمارَد ، از گزند او ایمن مباش.
------------------------------------------------------
اَلدُّنیا سُوقٌ رَبِحَ فیها قَومٌ وخَسِرَ آخَرونَ؛
دنیا بازارى است ؛ گروهى در آن سود بَرَند و گروهى دیگر ، زیان ببینند.