دلتنگی

 

مثل همیشه دلتنگی...

دلتنگ یه جا،اون طرف مرز ایران یه جائی به اسم کربلا...

 

جائی که خیلی ها دلتنگش هستن واین دلتنگی روهم فقط اونهائی بهتر میفهمن که رفتن کربلا...

 

ای کاش نصیب ما هم میشد...

 

دلتنگ جائی که بهش میگن بین الحرمین...یه طرف حریم شاه...یه طرف حریم بیرق دار حسین...

 

همیشه به همه میگم خوش بحال کسی که نرفت کربلا...آخه اونی که رفت کربلا

 

 

یه دلتنگی داره و کسی که نرفت یه دلتنگی...

اما دلتنگی اونی که رفت کربلا سخت تره...

 

اخه میگن اونی که اولین بار رفت کربلا هنوز بهت کربلا اونو گرفته...

 

تازه میاد عادت کنه که سفر تموم میشه ...ببهش میگن باید بریم...

 

خوش بحال اونهائی که چند بار رفتن کربلا...

 

دوباره دلتنگم دلتنگ کربلا دلتنگ حرم امام ... بین الحرمین...کف العباس...فرات...تل زینبیه...

 

خوشبحال کسی که نرفت...تا میتونید نرید کربلا...

 

اما اگه رفتید به یه بار قانع نشید...نگید دیگه چیزی نمیخوام...اگه رفتید خودتون به هرآب وآتیشی بزنید تا دوباره برید کربلا...

 

گاهی وقتا هم میشه برا رفع دلتنگی رفت مشهد...

 

آخه...هرکی که کربلا میره...از حرم رضا میره...

 

بنده ی گدا کجا که مست صبوی رضا بشود...عبد بی حیا کجا که زائر کرب وبلا بشود

 

حرف کربلا رفته ها...

شرمنده مرا کردی...از بس که کرم کردی...آخر تو سگ خودرا...راهی حرم کردی...

اللهم الرزقنی زیارت کربلا...

شهید محمد ابراهیم همت

 

برای دیدن تصاویر در اندازه اصلی بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

عشق

عشق یعنی « همت » و یک دل خدا
توی سینه اشتیاق کربلا
عشق یعنی شوق پروازی بزرگ
در هجوم زخم‌های بی‌صدا
عشق یعنی قصة عباس و آب
در « طلاییه » غروب آفتاب
عشق یعنی چشم‌ها غرق سکوت
در درون سینه، اما انقلاب
عشق یعنی آسمان غرق خون
در شلمچه گریه‌گریه.... تا جنون
عشق یعنی در سکوت یک نگاه
نغمة انا الیه راجعون
عشق یعنی در فنا فانی شدن
در میان تشنگان ساقی شدن
عشق یعنی در ره دهلاویه
غرق اشک چشم، مشتاقی شدن
عشق یعنی حرمت یک استخوان
یادگار از قامت یک نوجوان
آنکه با خون شریفش رسم کرد
بر زمین، جغرافیای آسمان